Uff ! co za ulga

         Nareszcie prawie skończyłam swój haft. Piszę "prawie", bo zobaczyłam dwie małe niedoróbki  i jeszcze je muszę poprawic.   Acha , no i jeszcze dohaftować moje inicjały  -JZ.      Potem tylko wyprać , bo wybrudzony jest niemiłosiernie , i oprawić.
Zabierając się za ten wzór, nie sądziłam , że może być taki trudny.
Bakstitche, french knoty, krzyżyki, pókrzyżyki, jedną nitką, dwiema, 33 kolory zasadnicze oraz 10 łączonych.
Kanwa to chyba 18. Nie wiem , bo kupiłam gotowy zestaw, a nie mam w domu takiej, więc nie mam porównania.
  Gdy postawiłam ostatni węzełek, odczułam ogromną ulgę. Już szybko za taki trudny haft się nie chwycę. Może to nie byłby problem dla doświadczonej hafciarki, ale dla mnie był.
Wasze komentarze sprawiły, że nie rzuciłam tego haftu w kąt, tylko dziubałam dalej i ćwiczyłam cierpliwość. Przy tej pracy towarzyszył mi  pewien dowcip . Na budowie kierownik zwraca się do majstra-panie majster, już godzinę pan przeklina i ani razu sie pan nie powtórzył.

French knoty:

Zdjęcie w plenerze:

U góry przymiarki do oprawy z jakąś znalezioną ramą na strychu.

Poniżej nieoceniona modelka i pomocnica.

Dziękuję, że zaglądacie i zachęcacie.
Jola