Oset bez trzmiela

         W hafcie nad ostem i trzmielem poczynam sobie , jak na moje warunki , dosyć żwawo.  Staram się na bieżąco robić backstitche, bo nie mogę się doczekać efektów.

 W pracy nie pomagają mi kolory nitek, niemalże identyczne z kolorem płótna. Trzeba mocno wytrzeszczać oczy, żeby postawić krzyżyk w odpowiednim miejscu.

        Przyzwyczaiłam się już do muliny Finka, trzeba tylko uważać, rozkręcać ją co jakiś czas, żeby nie zrobił się cieniutki sznureczek.

Żeby mi nie przeszkadzał nadmiar materiału w haftowaniu, podwijam go i przypinam klipsem, którym była zamknięta foliówka z chlebem.  No cóż, potrzeba matką wynalazków.
        Bardzo cieszę się, że jest zima, długie wieczory, bo bez skrupułów można usiąść z haftem w dłoni. 

        W pracy zawodowej przełom roku, to  spokojniejszy sezon . Ze strachem myślę o wiośnie, bo zawodowo to nawał pracy. Pracuję w sektorze rolniczym i wiosną zaczyna  się kręciołek.  Gdy ileś lat temu,  wchodziły do powszechnego użytku telefony komórkowe , to  zazdrościłam tym wszystkim, którzy już je mieli i dzwoniły im w kieszeniach. Ale,  jak mówi chińskie przysłowie-pomyśl o czym marzysz, bo ci się spełni- spełniło się. Teraz w wolnych chwilach z niechęcią spoglądam na telefon i myślę, jak fajnie by było, gdybyśmy w eterze mieli obowiązkowe godziny ciszy. Hmmm...może kiedyś będą przerwy np. na odkurzanie satelity 😅??

        Widok z mojej kuchni na świąteczne drzewko. W tym roku choinka stała sobie na zewnątrz.

   Dziękuję za zaglądanie i Wasze wsparcie.

                                                                        Jola