A w takim magicznym miejscu , oprócz wielu sprawdzonych sposobów na uporządkowanie rzeczy niezbędnych, jest jeszcze eskalacja pomysłów na ulepszenie takiego miejsca i całe mnóstwo przydasi .
Postanowiłam dzisiaj pokazać w skrócie, jak to jest u mnie.
Na początku rzecz najważniejsza - lampa z lupą, przykręcona do kultowego stołka-schodków z Ikea. Jest to o tyle wygodna rzecz, że w razie potrzeby, całe to ustrojstwo bierze się pod pachę i wynosi, żeby nie przeszkadzało. Stołek jest świetnie skonstruowany, stabilny, bo lampa za sprawą szkła powiększającego jest ciężka.
Nitki trzeba czymś obciąć i do tego służą mi ozdobne nożyczki i dość siermiężna obcinaczka. Ale do ewentualnego prucia, obcinaczka jest niezbędna za sprawą ostrych końców.
Magazyn nici to jest prawdziwe wyzwanie, nie podające się w żaden sposób regulacjom... przynajmniej u mnie.
Na ten moment wygląda to tak- nici potrzebne do aktualnie wyszywanego haftu są w drewnianym pudełko z Liroya, w którym bez przerwy szukam potrzebnego pasemka. Ale ma tę niezaprzeczalną zaletę, że idealnie pasuje na dolny schodek stołkoschodków.
Kolejny magazyn to pudło, w którym są pozostałe przydasie. Muliny pogrupowane numerami i połączone karabińczykami. Lubię wyciągać do haftowania nitkę muliny z motka . Ale końcówki nici z pasemka na ogół nawijam na bobinkę, wtedy się nie plączą.
Najlepiej haftuje mi się na plastikowym tamborku, który ma już lat jakieś 40, a może i więcej. Dostałam go w prezencie z resztkami mulin po czyjeś babci. Tamborek ma solidną, choć ordynarną śrubkę, jest równiutki na całym obwodzie i dobrze dopasowany.
Wiem, że niektóre zdjęcia są bardzo lichej jakości. Z powodu remontu, w tym momencie mieszkam gorzej, niż niektórzy pod mostem. Z kuchni wyjechało wszystko, łącznie z instalacjami, kafelkami i tynkami. Ból dotyczący urządzenia kuchni od nowa, to całkiem odrębna sprawa. Postanowiłam zmienić też okno na drzwi balkonowe. Znajoma firma, u której kupujemy zawsze tego typu rzeczy, nie chciała przyjąć zamówienia bez oględzin i wymierzenia po swojemu. To akurat na dobre mi wyjdzie, bo doradzono mi takie rozwiązanie, z którego będą zadowolona.
Na pana oglądacza trzeba było poczekać kilka dni. Kiedy dojechał , poprosiłam, żeby wycenili i przysłali SMS z kosztami. Trochę trwało . Przysłali. Na nr syna. Syn był zajęty i zapomniał mi powiedzieć. Jadę sobie kiedyś obok firmy i pomyślałam, że spytam kiedy zrealizują zamówienie. Właściciel firmy zrobił wielkie oczy i powiedział, że po jego SMS nie potwierdziliśmy zamówienia. Okres oczekiwania to 4-6 tygodni. W najlepszym układzie będę miała drzwi po 22 listopada. Na razie zamykamy się na trzy kawałki styropianu.
Można? Można.
Dziękuję za odwiedziny i pozostawione słówko.
Jola
Warsztacik masz i tak lepszy od mojego ale ja nie zamierzam go powiększać bo na razie zaczęłam haft mojej pierwszej pracy tą techniką i cierpliwości mi braknie do następnych prac. Haftuję by udowodnić że umiem ale na tym koniec :-). Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńNo tak, nie ma to jak remonty... powodzenia!
OdpowiedzUsuńFajny warsztacik, nie wiedziałam, że są takie aplikacje na telefon, brzmi to super☺
OdpowiedzUsuńWow! Ale z Ciebie "pomysłowy Dobromir"!Schodki wyposażone w lampę z lupą to super patent! Niecodzienne wykorzystanie karabińczyków - rewelacja! Zazdroszczę kreatywności, natomiast remontu nie zazdroszczę wcale.
OdpowiedzUsuńSerdecznie pozdrawiam:)
Potrzeba jest matką wynalazków - pomysł ze schodkami super i jaki praktyczny!
OdpowiedzUsuńOby remont skończył się jak najszybciej!
Pozdrawiam:)
Pomysł z taboretem i lampką świetny. Jeśli chodzi o nici, to ostatnio zainwestowałam w organizery, ale nie mam czasu moich niteczek na bobinki ponawijać. Robię to na bieżąco.Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńMam skrzynie na rożne potrzebne mi do pracy rzeczy sama je ozdobiłam ale niestety coraz mniej w nich miejsca;)) Na igły i nici ma osobną z ptaszorem a na farby i przydasie taka z nasturcjami. Magnes super sprawa bo ja ciągle gubię igły i wpadam w popłoch ,że wbija się mi w ...;))
OdpowiedzUsuńBobinki na karabińczykach! Genialne. Dzięki za podpowiedź. Ja na nici na bobinkach trzymam w dwóch pudełkach-książkach (niejeden już się nabrał). Leża sobie na natycznym stoliczku przy kanapie, podzielona te z numerami i te bez (bo mam bardzo stare zapasy).
OdpowiedzUsuńCiekawy warsztacik. I pewnie wielu weźmie z Ciebie przykład.
OdpowiedzUsuńU mnie wszystko robi się na jednym stole.
Pozdrawiam
Bardzo ciekawe rozwiązania przyjęłaś. Cieszę się, że ułatwiają ci pracę nad haftami czy szydełkowaniem :)
OdpowiedzUsuńJak się człowiek wpakuje w rękodzieło, to przydasie nieustannie rosną (ja zbieram wszystko, byle tekturka zawsze może mi być potrzebna). Chyba już za niedługo będę musiała pomyśleć o kupnie takiej lampki z lupą... Też najbardziej lubię moje dwa stare plastikowe tamborki (ok. 36-letnie).
OdpowiedzUsuńKażda z nas ma takie przydasie, bez których trudno cokolwiek zrobić. Akurat haft jest ta dziedziną, którą nigdy się nie zajmowałam, tym bardziej podziwiam Twoje prace.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam.:))
Najbardziej zaintrygował mnie patent z trzema kawałkami styropianu :).
OdpowiedzUsuńWarsztacik hafciarski ekstra! Ja muliny przewijam na bobinki, w ogóle nie wiem jak kiedyś mogłam żyć bez bobinek. Do bieżącego haftu też trzymam nici i akcesoria w drewnianym pudełku, a w zasadzie szufladce z ikeowskiej komódki. Z lupy dotąd nie korzystałam, wydawało mi się to trochę uciążliwe, ale to pewnie kwestia przyzwyczajenia. Zresztą - miałam baardzo długą przerwę w haftowaniu, głównie ze względu na kłopoty ze wzrokiem. Teraz wzięłam się za trochę inny rodzaj haftu, może pomyślę o takiej lupie z lampką.
Każda z nas ma swój sposób na przechowywanie i pomysły na ułatwianie sobie pracy. Ja nie dawno pokazywałam u siebie na blogu jak to wszystko przechowuję :)
OdpowiedzUsuńFajny warsztat, ja z moim szydełkowymi przydasiami już się kiepsko mieszczę gdziekolwiek. A ciągle mi nowych potrzeba...
OdpowiedzUsuńPowodzenia w remoncie!
Mój "warztat" to kilka warsztatów, czyli pokoik - pracownia. I już powoli nie mieszczę się z wszystkim w kufrach, pudełkach, szufladach, w komodzie i na regałach. Ale najważniejszyma urządzeniami są dla mnie igły, muliny w sześciu pudełkach nawinięte na bobiny, lny zgromadzone w trzech szufladach, kufer nici do szydełkowania, dwie szuflady nici do frywolitek, szydełka, czółenka, laptop z folderami, w których jest kopalnia wzorów i inspiracji i wreszcie duuuża lupa. A prócz tego cała masa przydasi najróżniejszej maści. Pokoik po prostu pęka w szwach, bo gromadziłam to wszystko latami :-))
OdpowiedzUsuńAle to moje ukochane królestwo.
Remontu zazdroszczę, bo będzie pięknie, gdy się skończy. Moje mieszkanie bardzo tego wymaga... ale niestety środków brak :-(
Pozdrawiam cieplutko :-)
U ciebie to piękny porządek :) Ja swojego miejsca do haftowania ani w ogóle do rękodzieła nie mam. Szyję w trzech różnych pokojach zależy gdzie mam ochotę, raz mi się zdarzyło w kuchni ;p. W sypialni mam maszynę do szycia ale jak coś ręcznie to byle gdzie. No w jednym pokoju najczęściej tnę materiał i robię tam bałagan ;p chociaż robią coś dużego i tak rozłożyłam się w salonie. No cóż do mnie nie wpada się niespodziewanie bo można zawału dostać. Aktualnie też mam remont więc wiem co czujesz. Ja miałam polowanie na kafelkarza, nie odbierał telefonów ale tak się złożyło, że u sąsiadów robił i skubańca dorwałam, teraz się nie wymiga ;p Powodzenia z drzwiami kochana :*
OdpowiedzUsuńBeautiful.
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że zamiast trzech kawałków styropianu masz już drzwi.. i troszkę wygodniej już się mieszka! Remonty najbardziej lubię gdy już są skończone ;-)
OdpowiedzUsuńŚwietny warsztacik i pomysłowo ogarnięty :-)
pozdrawiam :-)
Fju fju ładny warsztat. Radzisz sobie wybornie
OdpowiedzUsuńUwielbiam takie wpisy, podglądam jak sobie radzisz z mulinami bo często robi mi się w nich bałagan ;-) Super warsztat, powodzenia w remoncie :-)
OdpowiedzUsuń